Παγκόσμια ημέρα ποίησης σήμερα και δεν είναι τυχαίο ότι ο μεγάλος μάγος Ρόνι γεννήθηκε σαν σήμερα.
21 Μαρτίου 1980 λοιπόν και στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας γεννιέται ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, ο ποδοσφαιριστής που μας χάρισε θέαμα και λάμψη, αν είχε διάρκεια δεν θα μιλούσαμε για κανέναν άλλον, o ποδοσφαιριστής που με το χαμόγελο του έδειχνε πόσο απολάμβανε και αγαπούσε το ποδόσφαιρο.
Ο Ροναλντίνιο ξεκίνησε την καριέρα του από την Γκρέμιο και όσοι τον είχαν δει να παίζει ποδόσφαιρο έτριβαν τα μάτια τους, ήταν σχεδόν αδύνατον να αντιληφθούν το ταλέντο του Βραζιλιάνου μάγου.
Το 1997 με την κ17 της Εθνικής Βραζιλίας κέρδισε το παγκόσμιο κύπελλο.
Όλα έδειχναν πως είχαν βρει τον δρόμο τους από παρά πολύ νωρίς.
Το 1999 με την Εθνική ανδρών της Εθνικής Βραζιλίας κέρδισε το Copa America.
2001 και η Παρί σεντ ζερμαίν δίνει στην Γκρέμιο 5 εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει δικό της.
2002 και γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής με την Εθνική του ομάδα και χάρισε λάμψη και θέαμα μαζί με τον Ριβάλντο και τον Ρονάλντο. Ποιος ξεχνάει άλλωστε τα 3 R ?
Στο Παρίσι έμεινε για μία διετία, έχοντας 2 γεμάτες σεζόν 25 γκολ και 17 ασσίστ σε 77 επίσημες συμμετοχές.
Το 2003 η Μπαρτσελόνα βγάζει από τα ταμεία της περίπου 33 εκατομμύρια ευρώ και τον κάνει δικό της αγοράζοντας τον από την Παρί.
Παίρνοντας την μπουκιά από το στόμα παράλληλα της Μάντσεστερ Γιουναιτεντ, όπου και ήταν πολύ κοντά ώστε να κλείσει η συμφωνία εκεί και να παίζει στο «θέατρο των ονείρων».
Εκεί θα απογειωθεί και θα απογειώσει και την Μπάρτσα, όπου και σκόραρε 94 γκολ, μοίρασε 70 ασσίστ σε 207 εμφανίσεις,
τερμάτισε το «jogo bonito» και συνάμα κέρδισε.
1Χ CHAMPIONS LEAGUE
2X ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
2Χ SUPER CUP ΙΣΠΑΝΙΑΣ
Έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην καριέρα του, κάνοντας ακόμα και τους αντιπάλους του να τον χειροκροτούν.
Ποιος ξεχνάει άλλωστε την 19η Νοεμβρίου του 2005 όπου η Μπαρτσα με 2 υπέροχα γκολ του Ρόνι συνέτριψε 0-3 την αιώνια αντίπαλο της, την Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου.
Αποτέλεσμα ; Οι φίλαθλοι των μερένχες να των χειροκροτούν.
Παράλληλα για δύο συνεχόμενες χρονιές βγήκε παίκτης της σεζόν από την Fifa (2004,2005). Κέρδισε την χρυσή μπάλα το 2005. 
Και το Confederations Cup (2005) με την Εθνική ομάδα της Βραζιλίας.
Το 2008 αποχωρεί από την Βαρκελώνη.
Η ζωή έξω του άρεσε περισσότερο από την ζωή του ποδοσφαίρου. Ήταν δύσκολο για τον ίδιο να αποβάλει την εξωγηπεδική νυχτερινή γλύκα. Βρισκοντας την επομενη του ομάδα στο Μιλάνο… Την Μίλαν. Παρόλο που σκόραρε 26 γκολ και μοίρασε 29 ασσίστ σε 95 εμφανίσεις, δεν ήταν ο Ροναλντίνιο που όλοι ξέραμε, ήταν η αρχή του τέλους της σύντομης υπέρλαμπρης ποδοσφαιρικής του καριέρας.
Διότι η εξωγηπεδική ζωή του όσο πήγαινε και δυσκόλευε την εσωγηπεδική.
Μετά από μια 2ετία στο Μιλάνο, επιστροφή στα γήπεδα της Βραζιλίας. Περιπλανώμενος σε Φλουμινένσε , Ατλέτικο και Φλαμένγκο.
Κατάφερε να κερδίσει το 2013 το copa libertadores με την Ατλέτικο Μινέϊρο και την αμέσως επόμενη χρονιά με την ίδια ομάδα κέρδισε το Recopa sudamericana.
Παρόλα αυτά και πάλι δεν επανέκαμψε.
Ο ίδιος επέλεξε να μας χαρίσει μια αρκετά σύντομη μαγεία που δεν θα την ξαναδούμε ποτέ από κάποιον άλλο.
Τουλάχιστον την είδαμε, την θαυμάσαμε και την νοσταλγούμε.
Ο Ρόνι κρέμασε και επίσημα τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια το 2018. 
Η Ποδοσφαιρική του λάμψη θα είναι όμως πάντα το επίκεντρο.
Σήμερα γίνεται 44.
Χρόνια πολλά Γκάουτσο ! 
